Archiwum miesiąca: styczeń 2023

Korean Jindo vs. Shiba Inu

Jako właścicielka Jindo, spacerując z psem, niejednokrotnie dostaję pytania, co to za rasa?
Nie ma w tym nic nadzwyczajnego, oprócz tego, że ludzie lubią zgadywać, podając np. Siberian Husky, duży lis, czy właśnie przerośnięta Shiba 😉 

Nie każdy zna wszystkie rasy psów, a te dwie mają bardzo dużo cech wspólnych. 
Jednak pomimo pewnych podobieństw fizycznych, koreański Jindo i japońska Shiba różnią się naprawdę bardzo choćby pod względem temperamentu.

Przejdźmy więc do podobieństw i różnic~

Historia

Jindo

Jindo jest rasą psów myśliwskich, która pochodzi z koreańskiej wyspy Jindo.
Ta teoria jest najbardziej znana i rozpowszechniona, mimo, że nie istnieje żadne pisemne świadectwo co do pochodzenia tego szpica. 

Jedna z teorii mówi, że pochodzą od psów mongolskich, z czasów najazdu sił mongolskich na Koreę w XIII wieku. 
W 1962 roku rząd Korei Południowej nadał rasie Jindo status #53 Skarbu Narodowego, co przez pewien czas mocno utrudniło eksport tych psów poza granice kraju. 

Shiba

Podobnie jak Jindo, Shiba została wyhodowana do polowania, ale na mniejszą zwierzynę w górzystym terenie Japonii. 
Jednak w przeciwieństwie do Jindo, Shiba ma wyraźną, czystą linię krwi, którą można prześledzić od samego początku i różni się od innych ras japońskich, takich jak Akita czy Hokkaido.

Podczas II wojny światowej rasa była na skraju wyginięcia, jednak udało się ją odbudować dzięki trzem liniom. 
W przeciwieństwie do Jindo, Shiba jest bardzo popularna nie tylko w kraju pochodzenia, ale i na całym świecie. 
Pierwszy reprezentant rasy, Kaissas Chiisai Ringo, przyjechał do Polski w 1992 roku i od tego czasu Shiba zyskiwała rosnącą pomału popularność, natomiast od 2018 roku widoczne jest ogromne zainteresowanie małym “piesełem”. 

Bucky - Jindo & Yumi - Shiba

Temperament

Jindo

Mówi się, że Jindo jest niezachwiany w swojej lojalności i ma łagodny charakter w stosunku do swojej rodziny.
To psy lubiące aktywność, dlatego tak świetnie radziły sobie w amerykańskiej policji i są świetnymi sportowcami. 

Mają bardzo silny instynkt łowiecki, więc zostawienie ich na podwórku bez opieki, gdzie ogrodzenie jest niższe niż ~2 metry, będzie najprawdopodobniej skutkowało szybkim wybraniem się na wycieczkę za czymś interesującym lub za swoim panem.
Aktywny i inteligentny – mówi się, że przez bardzo wysoki poziom inteligencji niemal niemożliwe jest pełne wyszkolenie Jindo – zwłaszcza w przypadku niedoświadczonego właściciela.
Dlatego Jindo potrzebuje dobrej socjalizacji i stymulacji, aby zachowywał się jak należy.

Jindo wykazuje również skrajną niechęć do bycia mokrym.
Nie lubi deszczu i niekoniecznie lubi być kąpany, jednak kiedy wie, że ma rodzinę pod opieką, będzie spokojnie czuwał na zewnątrz, aby zapewnić bezpieczeństwo tym których chroni. 

Shiba

Być może słyszałeś, że Shiba przypomina bardziej kota niż psa i jest w tym wiele prawdy.
To pies tak bardzo niezależny, że czasami może przejawiać agresję, jeśli coś nie idzie tak jakby tego chciał. 

Shiba nie jest tak aktywna jak Jindo, ale również wymaga regularnych ćwiczeń, aby wzmacniać więź z człowiekiem i stymulować umysł. 
Podobnie jak koty, Shiba myje swoje łapki i utrzymuje futerko w czystości – te psy są prawdziwymi czyścioszkami. 

Inną cechą charakterystyczną, która różni je od Jindo, jest fakt, że są od nich głośniejsze.
Jindo jest stosunkowo cichy, chyba że zostanie sprowokowany.
Shiba lubi wokalizować, chyba każdy słyszał znany “Shiba scream”.
Ilekroć poczuje choćby najmniejszą potrzebę okazania niesmaku lub ekscytacji, najprawdopodobniej zacznie krzyczeć 😀

W przypadku obu ras, mamy do czynienia z bardzo inteligentnymi i lojalnymi psami, które mogą wpaść w kłopoty, jeśli nie zostanie im zapewniona wystarczająca stymulacja umysłowa. 

Cechy fizyczne

Jindo

Ponieważ Jindo ma cechy, które łatwo pomylić z Shibą, odróżnienie go od innych ras często sprowadza się do dokładnego zbadania rysów czaszki i twarzy, a także analizy proporcji głowy do ciała.
Suki są znacznie smuklejsze od samców. 
Rasa ma również podwójną sierść składającą się z miękkiego podszerstka i szorstkiej okrywy włosowej oraz stojące, trójkątne uszy pochylone nieco do przodu. 
Znane są dwa typy budowy ciała Jindo – Gyupgae i Heutgae.

Gyupgae to typ bardziej muskularny, krępy, o równej proporcji wysokości w kłębie do całkowitej długości (10:10).
Klatka piersiowa równa połowie wysokości w kłębie.

Heutgae jest typem smuklejszym, ma mniejszą głębokość klatki piersiowej i wydłużone rysy twarzy. 
Oba typy mają oczy w kształcie migdałów i lekko prostokątne kufy.

Umaszczenia są podobne jak w rasie Shiba, choć nie takie same;

  • Białe – odcienie kremu, złamana biel. Uszy, ogon, tył nóg mają często ciemniejszy kolor
  • Rudo płowe 
  • Czarne 
  • Czarne podpalane – czarna baza z podpalanymi znaczeniami wokół kufy, nóg, brzucha i oczu oraz nieco bieli
  • Wilczaste – sierść składająca się z kolorów czarnego, białego, szarego, podpalanego
  • Pręgowany – nazywany także “tygrysem”

Wysokość w kłębie dla psa wynosi 50-55 cm, dla suki 45-50 cm.
Prawidłowa waga psa to 18-23 kg, dla suki 15-19 kg. 

Taesan

Shiba

Urocze policzki Shib w porównaniu z bardziej podłużną i opływową głową Jindo, to nie lada gratka. 
Niestety, nie da się zrobić “puci-puci” z policzkami Jindo. 

Shiby mają znacznie mniejsze uszy od koreańskiego kuzyna, ich kufy są mniejsze i bardziej lisie, nos jest zawsze czarny, a zęby spotykają się w zgryzie nożycowym. 
Ich ogony są zakręcone i również mają podwójną sierść, którą wymieniają jednak nieco częściej niż Jindo. 
W budowie ciała także widać duże różnice, ponieważ Shiba jest bardziej zwarta, klatka piersiowa i nogi są mocne, a u samców można zaobserwować klatkę piersiową szerszą od bioder. 

Umaszczenia występujące w rasie;

  • Czerwone – ruda baza z białym / kremowym urajiro, czyli znaczeniami na policzkach, kufie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu, itd. 
  • Czarne podpalane – czarna baza z podpalanymi znaczeniami wokół kufy, nóg, brzucha i oczu oraz nieco bieli
  • Sezamowe (rozróżniamy 3 typy: czerwony sezam, sezam, czarny sezam) – ruda lub brązowa baza z czarnymi końcówkami, szarym podszerstkiem, itd.
  • Białe / kremowe – kolor nieuznany = niehodowlany. 

Wysokość w kłębie dla psa wynosi 38-41 cm, dla suki 35-38 cm.
Prawidłowa waga to 7-11 kg.

Yumi Is So Sweet De Templo Amatsu Kami

Krótko mówiąc, koreański Jindo jest znacznie wyższy, smuklejszy i węższy, niezależnie od typu czy płci, prawdopodobnie z powodu ewolucji w celu polowania na większą zwierzynę. 

Tymczasem Shiba, wyhodowana do polowania na króliki i inne małe ssaki ukrywające się w zaroślach, jest zwarta i muskularna.

Tak więc w zasadzie obie rasy są lisie, ale główne różnice można dostrzec w ich wzroście i wadze.

Podsumowując

Teraz, po zapoznaniu się z porównaniem obu ras, powinieneś być w stanie odróżnić Jindo od Shiby bez większego problemu.
Jeśli nadal masz problem, pamiętaj o kluczowych punktach.
Shiba jest nieco bardziej pyskata i kocia niż Jindo, który zachowuje się bardziej jak pies.
Oprócz tego, Shiba jest znacznie bardziej elastyczna i zmiany nie są dla niej aż tak dotkliwe.
Jednak lojalności i miłości jakiegokolwiek psa nie da się ze sobą porównać 🙂

Hanabi - Shiba & Bucky - Jindo

 

Wykorzystywanie i kopiowanie treści oraz multimediów bez naszej zgody jest niedozwolone. 

Jindo na wystawach psów rasowych

Zdjęcie z wystawy psów Jindo, archiwum grupy Historical dogs from East Asia

Korea Jindo Dog to jedna z lepiej zachowanych, w swoim pierwotnym kształcie, ras psów, którą mamy szczęście podziwiać.
Wysiłek w przetrwanie tego nadal mało popularnego szpica poza krajem pochodzenia, wkładają hodowcy, którzy zajmują się ochroną, promocją i utrzymaniem standardu rasy.

Prezentowanie swoich psów podczas wystaw psów rasowych jest jednym z narzędzi stosowanych przez hodowców, aby pomóc im ocenić stado hodowlane. 
To także nieoceniony sposób na nawiązywanie kontaktów z innymi hodowcami jak i osobami zainteresowanymi tą rasą. 

Poza Koreą zaledwie kilka osób (na całym świecie), głównie hodowcy, pokazują swoje psy na takich wydarzeniach.

Wystawy psów nie są zwykłymi “konkursami piękności”

Celem wystaw jest ocena potencjalnych psów hodowlanych, aby ocenić, które psy mają największe szanse na przekazanie dobrych cech potomstwu. 
Aby to ustalić, sędziowie oceniają psy na podstawie tego, jak blisko odpowiadają one wzorcowi rasy i to jest w tym wszystkim najważniejsze – zgodność ze wzorcem rasy.

Powody dla których warto pokazać swojego Jindo

Udział w wystawach to absolutna pasja wielu właścicieli psów. 
To sposób na wzmacnianie więzi i pracę z psem, aby wspólnie osiągać znaczące cele – z korzyścią jaką jest uczenie się wielu rzeczy po drodze. 
Większość ludzi na takich wydarzeniach to właściciele pełni pasji do psów, którzy wspólnie z innymi tworzą społeczność wzbogacającą życie zarówno ich jaki i psiaków (a przynajmniej chcielibyśmy aby tak było). 
Ci ludzie wkładają wiele wysiłku w opiekę i szczęśliwe życie swoich psów, co stanowi wspaniały przykład tego, jak wszyscy powinniśmy dbać o naszych członków rodziny. 

Jednym z najważniejszych powodów, brania udziału w wystawach psów, jest edukowanie innych o swojej rasie i podnoszenie świadomości na temat jej standardów, aby przyszłe pokolenia mogły się rozwijać. 
Dlatego, jeśli tylko masz możliwość, wybierz się ze swoim Jindo na wystawę, aby promować rasę i dowiedzieć się wielu wartościowych informacji od sędziów kynologicznych. 
W Polsce nie mamy jeszcze wielu przedstawicieli rasy, więc każde pojawienie się Jindo to nie lada frajda dla osób, które chcą porozmawiać o charakterze tych psów lub chociaż zobaczyć je na żywo. 

Warto pamiętać, aby nie czuć się urażonym jeśli sędzia wypowie się mniej pochlebnie o naszym psiaku, bo chociaż dla nas one są najpiękniejsze, tak sędzia kynologiczny kieruje się wzorcem i zwraca uwagę na wiele szczegółów, które dla laika mogą być zupełnie niewidoczne lub nic nieznaczące. 

Ci, którzy cenią hodowlę zgodną ze standardem rasy i uświadamiają innych, robią to, aby pomóc ludziom uniknąć pseudo-hodowli i nieetycznych hodowców. 
W mediach społecznościowych spotykamy się niekiedy z niechęcią wobec psa rasowego, od ludzi krzyczących “Kogo obchodzą wzorce?”, “Wszystkie psy należy kochać!”. 
Zdecydowanie prawdą jest, że wszystkie psy należy kochać!
JEŚLI “wygląd nie ma znaczenia, kogo to obchodzi?”, to po co kupować rasowego psa, który może pochodzić z pseudo-hodowli? 
Czy nie lepiej adoptować psa ze schroniska / fundacji, zamiast wspierać nieetyczne wylęgarnie szczeniąt, które dla zysku znęcają się nad zwierzętami? 
Jeśli naprawdę troszczysz się o dobrostan zwierząt i jednocześnie planujesz zakup psa z rodowodem, szukaj jedynie godnego zaufania i etycznego hodowcy, gdzie wszystkie zwierzęta żyją i rozwijają się w godnych warunkach. 

Wstawy mają ogromny wpływ na przyszłość hodowlaną 

Ponieważ głównym celem wystaw jest ocena stada hodowlanego, większość biorących udział to hodowcy i miłośnicy danych ras. 
Prezentowanie swojego Jindo może być wspaniałym przeżyciem zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojego psa.

Jeśli jesteś zainteresowany wsparciem programu ochrony rasy, pokazywanie swojego Jindo jest koniecznością.
Pomoże Ci to określić, które psy w twoim programie najlepiej nadają się do przyszłej hodowli. 

Powody, dla których nie należy wystawiać swojego psa

Jeśli Twój Jindo fizycznie lub temperamentem nie odpowiada standardowi rasy, branie udziału w wystawach może nie być najlepszym pomysłem.
Brzmi racjonalnie, prawda?
Nie robisz przysługi rasie, ani nikomu nią zainteresowaną, wprowadzając na ring psa, który znacznie odbiega od wzorca.

Inny powód wydaje się być oczywisty – jeśli pies nie czuje się dobrze w tego typu głośnych miejscach, pełnych gwaru i psich odgłosów oraz nie czuje się komfortowo będąc dotykanym przez obcego człowieka. 
Naciskanie na Jindo, aby zrobił coś czego nie chce, nie jest produktywne i może (choć nie musi) spowodować pewne problemy, a jak wiadomo to pamiętliwe psy. 
Ważne, aby myśleć przede wszystkim o dobrym samopoczuciu swojego psa, a jeśli nie czuje się dobrze na terenie wystawy, na pewno znajdziesz dla niego inną aktywność, w której zarówno Ty jak i Twój Jindo będziecie mogli pokazać swoje zdolności. 

Uprawnienia

Aby Twój Jindo mógł startować na wystawach, musisz upewnić się, że spełnia następujące kryteria:

  • musi mieć skończone 4 miesiące
  • posiadać metrykę uprawniającą do wyrobienia rodowodu ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) 
  • być zarejestrowany w jednym z oddziałów ZKwP i posiadać numer rejestracji oddziałowej
  • nie może posiadać wad, które powodują automatyczną dyskwalifikację
  • być w dobrej kondycji fizycznej, bez objawów chorobowych i z aktualnym świadectwem szczepienia przeciwko wściekliźnie 

Pierwsze kroki

Przede wszystkim spróbuj znaleźć mentora, który prawidłowo wprowadzi Cię w ten świat.
Może to być inny, aktywny wystawowo, właściciel Jindo, lub hodowca Twojego psa. 
Psi świat może być zarówno pozytywny i satysfakcjonujący, jak i czasami negatywny i zdradziecki, dlatego posiadanie po swojej stronie pozytywnego mentora pomoże Ci przejść na ścieżkę, która wzbogaci zarówno Ciebie, jak i Twoje doświadczenia z Jindo.

Jeśli nigdy wcześniej nie byłeś na wystawie, zanim zgłosisz się z psem warto udać się na jedną nawet bez psa, aby móc obserwować jak to wszystko wygląda i móc przygotować się mentalnie. 
Kalendarz wystaw znajdziesz na stronie Związku Kynologicznego w Polsce [https://www.zkwp.pl/]. 

Wskazówki przydatne przed pierwszą wystawą

  • Ubierz się wygodnie i schludnie, bądź przygotowany na dużo chodzenia. Jeśli wystawa odbywa się na świeżym powietrzu, przygotuj się na przewidywane warunki atmosferyczne. 
  • Nie dotykaj obcych psów bez wyraźnej zgody właścicieli. 
  • Sprawdź listę wystawców handlowych, z pewnością znajdziesz stoiska z ciekawymi artykułami dla psów jak i dla siebie. 
  • Jeśli wiesz, że zgłoszone są Jindo spróbuj znaleźć odpowiedni ring i zobaczyć jak wystawca przygotowuje psa do oceny i jak prezentuje go w ringu.

Wystawianie Jindo

Psy na wystawach mogą być prezentowane przez właściciela, hodowcę lub handlera, których zadaniem jest przedstawienie psa z jak najlepszej strony. 
Choć na pierwszy rzut oka to wydaje się być zwykłym bieganiem po okręgu, tak w rzeczywistości trzeba pamiętać o bardzo wielu rzeczach, a sam pies musi się zachowywać właściwie. 
Doświadczeni wystawcy znają najdrobniejsze niuanse, które mogą mieć wpływ na ocenę i wiedzą co zrobić, aby wydobyć z psa tylko to co najlepsze, jednocześnie minimalizując niedoskonałości.
Dobry handling może mieć znaczący wpływ na ocenę końcową. 

Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się o tym jak najwięcej jest branie udziału w wystawach psów czyli praktyka. 
Dobrze jest również mieć obok siebie kogoś, kto może podpowiedzieć co warto poprawić, można też nagrać swoją prezentację, aby samemu dojść do wniosku, co było dobrze a co nieco gorzej. 

Relacja handler-pies ma kluczowe znaczenie dla sukcesu w ringu, jeśli nie ma chemii i pies nie czuje się z człowiekiem komfortowo, będzie to widać we współpracy. 
Pamiętaj, aby stosować pozytywne metody treningu, aby pozytywnie wzmacniać obycie ringowe. 

Na co Twój Jindo musi być przygotowany, aby brać udział w wystawach

Aby dobrze prezentować się w ringu, musicie regularnie poświęcać czas, aby uczyć się i ćwiczyć jak się poruszać i jak ustawiać – najlepiej jeśli pies potrafi ustawić się sam.
W rzeczywistości to wszystko wydaje się być proste, ale aby naprawdę zaimponować sędziom trzeba dużo obserwować, ćwiczyć, wyciągać wnioski i nie poddawać się. 
Pies musi być przygotowany na dotyk obcej osoby, a Ty musisz wiedzieć jak i gdzie go przytrzymać, aby stał spokojnie. 

Trzy najważniejsze części prezentacji to:

  • ocena w ruchu
  • stójka 
  • dotyk – ocena budowy ciała, sprawdzenie zgryzu, jąder (u samców)

Ocena w ruchu

Prawidłowe poruszanie się to coś więcej niż zwykły spacer po ringu. 
Musisz zwracać szczególną uwagę na tempo, aby nie biec za szybko, co spowoduje u psa wejście w galop, ale jednocześnie nie za wolno, co zaburzy ruch. 
Głowa i ogon muszą być noszone we właściwej pozycji w trakcie prezentacji, aby sędzia mógł zobaczyć pełny potencjał Twojego Jindo. 
Fragment z wzorca rasy:
“Chód Korea Jindo dog jest mocny i pewny. Grzbiet powinien pozostawać stabilny i poziomy. Korea Jindo dog porusza się kłusem, nosząc głowę wysoko, lecz gdy prędkość zwiększa się – głowa noszona jest dosyć nisko, niemal na poziomie łopatek. Górny odcinek ogona porusza się delikatnie, zgodnie ze zmianą kierunku ruchu psa.“

Stójka

Istnieją dwa główne sposoby na dobrą stójkę:

  • free stacking – kiedy pies na komendę lub podążając za ręką handlera ustawia się sam bez ingerencji w dotyk
  • hand stacking – kiedy handler ustawia psa manualnie 

Są różne psy, jedne ustawiają się zupełnie same, innym można, a nawet trzeba pomóc, jednak najważniejsze aby wszyscy spotkali się w tym samym miejscu – gdzie pies stoi w dumnej pozycji prezentując swoją budowę. 

Dotyk

Ta część wymaga najwięcej pracy, ponieważ oprócz dobrej stójki pies musi pozwolić sobie zajrzeć do pyska, aby sędzia mógł ocenić poprawność zgryzu, oraz samiec musi pozwolić na zbadanie czy oba jądra znajdują się w mosznie. 
Niekiedy sędziowie znający rasę i ich temperament, proszą aby to właściciel pokazał zgryz swojego psa, jednak musisz być przygotowany na np. otwarcie pyska, podniesienie fafli, tak aby sędzia mógł dostrzec zęby znajdujące się w głębi. 
W tym miejscu bardzo liczy się Twoja umiejętność pracy z psem i zapanowania nad nim, w tej mniej komfortowej sytuacji. 

AKTUALIZACJA
W facebookowej grupie “Purebred Primitives” pojawił się ciekawy wątek o tym jak właściciele ras pierwotnych radzą sobie z naturą ich psów, a konkretniej DA (dogs aggression) czy HA (human aggresion) na wystawach psów.
Wypowiedziały się tam dwie właścicielki i hodowczynie Jindo;

Mam (znowu) przerwę w wystawach z moim Jindo. Ostatni sędzia złapał ją za głowę, kiedy ja poprawiałam jej tył, ona warknęła, sędzia odskoczył. Teraz mój pies wie, że warczenie = ludzie się wycofują. Więc nad tym muszę teraz pracować. (…) Ale w mojej rasie panuje zrozumienie, że mogą być trudne do wystawienia i nie wszystkie lubią się wystawiać, zwłaszcza w bardzo bezpośrednim zachodnim stylu. 

Natasha, hodowczyni Jindo

Mam Jindo, który jest championem. Kiedy osiągnął dojrzałość stwierdził, że to nie jest w porządku, aby zupełnie obca osoba podchodziła i kładła na nim ręce bez przedstawienia się (jak niegrzecznie!). I to pomimo tony socjalizacji i wesołych wystaw na jego koncie – i nie stało się nic, co mogło to spowodować. Dodam, że nigdy nie warczał i nie był agresywny, po prostu nie pozwolił sędziemu się dotknąć i był bardzo niezadowolony z bycia na ringu. Tak się zdarza w rasie, dlatego postanowiliśmy robić inne rzeczy, które oboje lubimy. Są rasy, które nie czują się swobodnie kiedy nagle zbliża się obca osoba, ani tym bardziej kiedy obca osoba nagle psa dotyka i to jest zupełnie normalne dla temperamentu tych ras.

Nichole, hodowczyni Jindo i Malamutów

Handling

Jeśli myślisz o wystawach na poważnie, zacznij treningi już dzisiaj. 
Szkolenie i socjalizacja powinny się rozpocząć tak wcześnie, jak to możliwe, najlepiej jeszcze w okresie kształtowania się psa. 

Odpowiednie zachowanie psa 

Na terenach wystawy znajdują się setki psów i ludzi, dlatego musisz zadbać o komfort i bezpieczeństwo swojego czworonoga. 
Pamiętaj, że w tłumie pies może zachowywać się nieco inaczej, może być rozproszony, dlatego ważne jest aby zapewnić mu własny kąt, w którym spokojnie odpocznie i poczeka na wejście do ringu. 
Jindo zawsze prezentuje się na ringu z innymi rasami z V grupy, dlatego tym bardziej miej oczy dookoła głowy i nie pozwalaj swojemu psu zaczepiać innych psich zawodników, ani im zaczepiać Twojego Jindo, który jak dobrze wiesz, może nie tolerować obcego psiego towarzystwa. 

Grooming

Właściwa pielęgnacja to kolejny ważny element wystaw i choć Jindo nie wymaga specjalnych zabiegów, tak zawsze jego pazury, szata oraz zęby muszą wyglądać świetnie – dlatego ważne jest, aby uczyć psa od małego tych zabiegów pielęgnacyjnych. 
Jindo nie należy do szalonych psów niedających obciąć sobie pazurków czy krzyczących podczas kąpania, ale niekoniecznie będzie też pałał miłością do moczenia futra. 

W przeciwieństwie do niektórych ras psów wymagających specjalnych zabiegów, przygotowanie szaty Jindo jest bardzo łatwe. 
Wystarczy kąpanie, suszenie (najlepiej sprawdzają się specjalne dmuchawy), wyczesanie i odżywka nadająca objętości – która nie zmiękcza okrywy włosowej.
Niestety jest coś co może pokrzyżować plany wystawowe – linienie, ale na to nie mamy większego wpływu. 

Pamiętaj, aby przed wystawą obciąć swojemu psiakowi pazurki – za długie pazury mogą mieć negatywny wpływ na jego ruch i postawę.

Oceniany jest zgryz, a więc trzeba pamiętać o higienie jamy ustnej psa, czyli zapobiegać odkładaniu się kamienia nazębnego dzięki szczotkowaniu, używaniu chusteczek do zębów, itp. 

Ile to kosztuje?

Całkowity koszt wystaw zależy od tego, na ile imprez planujesz się wybrać oraz jak daleko zamierzasz pojechać. 
Samo zgłoszenie psa na wystawę to aktualnie ponad 100 PLN.

Tutaj zobacz przykładową listę wydatków:

  • zgłoszenie psa na wystawę – ponad 100 PLN
  • dojazd na wystawę 
  • hotel, jeśli impreza jest daleko lub trwa kilka dni
  • akcesoria do pielęgnacji – szczotki, szampon, odżywka, szlifierka / obcinaczka do pazurków, szczoteczka i pasta do zębów, itp.
  • sprzęt – klatka, transporter, kocyk, ringówka, wentylator (bardzo wskazany w upalne dni kiedy impreza odbywa się w plenerze), zabawki, smaczki, itp.
  • suplementy, witaminy
  • zajęcia szkoleniowe – jeśli chcesz podszkolić swoje umiejętności pod okiem profesjonalisty
  • profesjonalny handler – jeśli nie czujesz się na siłach, aby zaprezentować psa samemu

Wejście w psi świat może być wspaniałą okazją do nawiązania kontaktów z innymi miłośnikami Jindo oraz ras pokrewnych. 
Znajdziesz się w towarzystwie ludzi pełnych pasji i troski o swoje psy, którzy możliwe, że zainspirują Cię do czegoś zupełnie nowego. 
Środowisko rasy Korea Jindo Dog jest w Polsce bardzo małe, ale koreańscy miłośnicy tych psów są ogromnie dumni, że Jindo jest pokazywane w Europie, trzymają kciuki i śledzą osiągnięcia wszystkich psów!

Naszym obowiązkiem jest godne reprezentowanie Jindo i edukacja ludzi na temat pochodzenia jak i temperamentu tych psów, aby #53 Koreański Skarb Narodowy był doceniony i mógł przetrwać w swojej niezmienionej formie. 

To jest główny cel hodowli psów rasowych – zachowanie i doskonalenie rasy poprzez rygorystyczne przestrzeganie jej standardu.
Wystawy pomagają w tym, pokazując zainteresowanym jak powinien wyglądać pies danej rasy. 

Dla Jindo, dodatkowo, wystawy to wspaniała szansa na pokazanie się miłośnikom psów i autopromocję 😉

 

Wykorzystywanie i kopiowanie treści oraz multimediów bez naszej zgody jest niedozwolone.