Wzorzec FCI + komentarze

Wzorzec FCI nr 334 /13.07.2005/, wersja angielska
KOREA JINDO DOG

TŁUMACZENIE: Olga Jakubiel.
Rewizja i uzupełnienie tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki
POCHODZENIE: Korea.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 09.11.2004.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies myśliwski.
KLASYFIKACJA F.C.I.:
Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy.

ZARYS HISTORII RASY: Nie istnieje żadne pisemne świadectwo, dotyczące pochodzenia Korea Jindo dog, lecz wiele autorytetów zgodnych jest co do tego, iż rasa istniała przez kilka tysięcy lat na wyspie Jindo, położonej na południowo-zachodnim krańcu Półwyspu Koreańskiego. Wśród wielu teorii, dotyczących pochodzenia, najczęściej przyjmowaną jest ta, głosząca iż Jindo dog jest rasą rdzennie koreańską. Ze względu na utrudnienia transportowe, rasa dobrze zachowała się na tej wyspie. W Korei, Korea Jindo dog nazywane są Jindo-kae lub Jindo-kyon. Kae oraz Kyon są koreańskimi odpowiednikami słowa pies.
Nasz komentarz: Aktualnie używa się transkrypcji gae lub gyeon, gdzie “Gyeon” zapisane chińskim znakiem oznacza “pies”.
Komentarz Pana sędziego Woong Jong Lee*: Pies Jindo ma kilka doskonałych cech. W 1938 r., podczas japońskich rządów kolonialnych, został uznany za Skarb Narodowy Joseon i został ponownie uznany za Pomnik Przyrody przez ustawę o Ochronie Dziedzictwa Kulturowego w 1962 r. i do dziś jest rasą reprezentującą Koreę. W swojej książce profesor Mori z Japonii opisuje pochodzenie psów Jindo, jako psa który został wychowany przez ludzi z Epoki Kamienia, a następnie dalsze pokolenia i tak stał się psem rdzennym. W latach 70., spierano się że psy z chińskiej dynastii Song oraz psy mongolskie były przodkami Jindo, biorąc pod uwagę opowieści przekazywane na wyspie.

Zdjęcie pochodzi z archiwum grupy Historical dogs from East Asia

WRAŻENIE OGÓLNE: Korea Jindo dog to proporcjonalny pies średniej wielkości, używany do polowania oraz stróżowania. Z prostymi uszami i zawiniętym lub sierpowatym ogonem, powinien jasno wyrażać zwinność, siłę, czujność i dostojeństwo.

WAŻNE PROPORCJE: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:10,5.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Korea Jindo dog ma bardzo silny instynkt myśliwski; jest śmiały, odważny, czujny i uważny; ma wysoki próg pobudliwości i nie jest zapalczywy. Przede wszystkim jednak jest niezwykle oddany swemu panu. Na ogół nie przepada za innymi zwierzętami, zwłaszcza samcami. Ponadto, ma dobrą orientację w terenie. To „pies jednego właściciela” – błyskawicznie akceptuje nowego pana, ale nigdy nie zapomina o swym przywiązaniu do poprzedniego właściciela, który wychowywał go od szczenięcia. [Korea Jindo dog] jest psem czystym i je z umiarem.
Komentarz WJL: Psy Jindo są kochane przez wielu ludzi za ich doskonałe cechy, takie jak lojalność wobec właścicieli, instynkt powrotu do domu, odwaga, śmiałość, determinacja, instynkt łowiecki czy czujność. Mają doskonałe wyczucie kierunku. Jako pies jednego właściciela, kiedy ten się zmienia, pies zaakceptuje nową osobę z czasem, ale przywiązanie do osoby która wychowywała go od najmłodszych lat, nigdy się nie zerwie.

GŁOWA: Ogólnie rzecz biorąc, widziana z góry – głowa tworzy tępy trójkąt i nie czyni wyglądu psa niezgrabnym czy topornym.

MÓZGOCZASZKA
: Czaszka średniej wielkości w stosunku do tułowia. Szczyt nieco zaokrąglony i zwężający się stopniowo w dół, ku oczom. Szerokość między uszami jest umiarkowana w stosunku do wielkości głowy.
Stop: Dobrze zaznaczony, ale nie przesadnie stromy. W kierunku czoła ciągnie się delikatna bruzda.

Komentarz WJL: Samce mogą sprawiać wrażenie dzikich i silnych, ale ich wyraz nie powinien być surowy. Suki powinny być raczej łagodne w wyrazie. Etniczne ekspresje i funkcje psa są najlepiej widoczne w kształcie i wyrazie głowy. W szczególności wyraz staje się kryterium oceny, który musi być w harmonii, aby móc zrozumieć istotę rasy. Niewłaściwy kształt głowy pochodzi od ras takich jak Chow Chow, Akita i Kishu i ma to duży wpływ na naturę psa, dlatego trzeba mieć to na uwadze w hodowli.

TWARZOCZASZKA:
Nos: Czarny. U białych psów dopuszczalny jest kolor cielisty.
Komentarz WJL: Nos jest bardzo ważnym i jednym z najwrażliwszych narządów zmysłu u psów myśliwskich. Nozdrza powinny być dobrze rozwinięte, a kanały nosowe czarne i błyszczące. 
Kufa: Kufa nie powinna być gruba, ani zadarta.
Wargi: Czarne, ściśle przylegające, cienkie i nie obwisłe. Górna warga nieznacznie zachodzi na dolną.
Uzębienie: Bardzo mocne; zgryz nożycowy.
Komentarz WJL: Zęby Jindo muszą rozwinąć się harmonijnie i być mocne. Ponadto, nie może ich brakować więcej niż trzech. 
Policzki: Dobrze rozwinięte, suche i – widziane z boku i przodu – umiarkowanie zaokrąglone; zwężające się ku czubkowi nosa.

Oczy: Ciemnobrązowego koloru, dosyć małe w stosunku do wielkości głowy, migdałowego kształtu, bardzo żywe; zewnętrzne kąciki oczu – skierowane ukośnie ku uszom.
Komentarz WJL: Oczy mogą mieć wpływ na ogólną ekspresje psa. Niepożądane są zupełnie okrągłe oczy, mocno skośne od płatów uszu w kierunku pyska, zbyt małe, lub zbyt wystające. Niedobre są czerwonawe tęczówki, cielista obwódka czy ciemno czarny kolor.
Uszy: Średniej wielkości, trójkątnego kształtu, grube i idealnie proste. Uszy, nie osadzone wysoko ani nisko, są nieco pochylone do przodu w [jednej] linii z tylną krawędzią szyi. Wewnątrz uszu pożądany jest delikatny i gęsty włos.
Komentarz WJL: Uszy są drugim najpotężniejszym narządem zmysłu po węchu.
Nieporządany jest kształt uszu nietoperza, uszy małe lub duże w stosunku do całej głowy, stojące na sztorc, o kształcie zakrzywionego trójkąta, niestojące, bardzo cienkie, bardzo wąskie lub bardzo szerokie.

Komentarz WJL: różne typy pożądanej głowy

SZYJA: Dosyć harmonijna i gruba, bez podgardla, dobrze umięśniona i mocna. Korea Jindo dog nosi swą szyję dumnie, a podekscytowany – mocno łukowato.
Komentarz WJL: Szyja powinna być średniej grubości, mieć mocne i dokładne umięśnienie, oraz tworzyć harmonię z głową i wyglądem ogólnym. Nie może być zbyt krótka, zbyt chuda i długa. Jeśli ma zbyt dużo fałd skóry zmiejsza się jej suchość, więc nie należy dokonywać dobrej oceny. Postawa, w której nadmiernie unosi szyję lub opuszcza głowę nie pasuje do psa Jindo.

TUŁÓW
:
Grzbiet: Mocny i prosty.
Lędźwie: Dobrze umięśnione, napięte, suche, węższe, niż klatka piersiowa.

Klatka piersiowa: Mocna i umiarkowanie głęboka, ale nie przesadnie szeroka. Najgłębszy punkt klatki piersiowej sięga tuż nad łokieć, ale poziom równy poziomowi łokcia jest również dopuszczalny. Żebra dobrze wysklepione. Mostek dobrze rozwinięty.
Brzuch: Podciągnięty.
Komentarz WJL: Rolą brzucha jest między innymi przechowywanie układu pokarmowego, ale powinien być szczupły, sprężysty i napięty. Jeśli pies przybiera na wadze lub brzuch traci elastyczność, a żołądek jest pełny, spada zdolność do pracy. Brzuch powinien być podciągnięty, a mięśnie dobrze rozwinięte i napięte.
Talia powinna mieć dobrze rozwinięte mięśnie i być elastyczna, powinna być szczupła i węższa niż klatka piersiowa. 

Komentarz WJL: różne typy bardzo pożądanego tułowia

OGON: Gdy ogon jest opuszczony, jego koniuszek powinien sięgać stawu skokowego. Ogon osadzony dosyć wysoko; mocno wyprostowany, nie powinien się kołysać, gdy pies jest w ruchu. Sierpowaty lub zwinięty; koniec ogona powinien dotykać grzbietu lub boku. Nie powinien być zakręcony. Ogon obficie opiórowany.
Komentarz WJL: Ogon powinien być mocny, gruby i dobrze rozwinięty. Potężny ogon powinien mieć grube kości i dobrze rozwinięte mięśnie. Jeśli chodzi o kształt ogona, typowy jest lekko zakręcony, długi i sierpowaty. Zwłaszcza zakręcony ogon powinien mieć naturalne, anatomiczne piękno, ale nie być mocno skręcony. Ogony, które nie są zalecane w hodowli lub nie są pożądane u psów wystawowych: skręcone ogony, nadmiernie zwinięte ogony, ogony zawijające się na boki z powodu długości, ogony nadmiernie dotykające grzbietu, długie ogony przekrzywione w jednym kierunku, krótkie ogony, długie ogony, ścięte ogony i cienkie ogony. 

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: oglądane z przodu – proste i równoległe.
Łopatki: Mocne i silne, dobrze kątowane.
Łokcie: Przylegające do tułowia; ani odstające, ani ustawione podsiebnie.
Śródręcze: Widziane z boku – nieco ukośne.
Łapy: Kocie. Palce dosyć krótkie, okrągławe, kompaktowe i zwarte. Mocne pazury; preferowane czarnego koloru. Opuszki grube i dobrze wykształcone.
Komentarz WJL: Patrząc na kończyny przednie, barki są dobrze rozwinięte, a kość ramienna i łopatki mają odpowiednią długość i nachylenie. Śródręcze nie powinno być ciężkie. Chód musi być zrównoważony z kątem i mieć stabilną długość kroku

Komentarz WJL: różne typy bardzo pożądanego frontu

KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: Oglądane z boku umiarkowanie kątowane; oglądane z tyłu – tylne kończyny proste, równolegle ani zbyt szeroko, ani zbyt blisko siebie.
Wilcze pazury powinny być usuwane, z wyjątkiem krajów, w których usuwanie jest prawnie zabronione.
Komentarz WJL: Patrząc z tyłu, pozycja stojąca powinna oznaczać pewne siebie stanie z obiema nogami wyprostowanymi i ustawionymi w linii prostej. Jeśli stawy skokowe tworzą literę X, jeśli tylne kończyny są ściśle połączone z biodrami lub jeśli ich pozycja jest skierowana do wewnątrz, nie jest to pożądane.
Uda: Dobrze rozwinięte.
Kolano: Umiarkowanie kątowane.
Stawy skokowe: Nisko ustawione, nie strome, umiarkowanie kątowane.
Stopy: Jak łapy.
Komentarz WJL: Patrząc z boku, gdy tylna noga jest wyprostowana lub nie ma kąta w stawie skokowym, gdy kąt stawu biodrowego, kości udowej i stawu skokowego jest niewystarczający, energia chodu i kinetyka łatwo się wyczerpują i brakuje balansu.

Komentarz WJL: różne typy pożądanych kończyn tylnych

RUCH: Chód Korea Jindo dog jest mocny i pewny. Grzbiet powinien pozostawać stabilny i poziomy. Korea Jindo dog porusza się kłusem, nosząc głowę wysoko, lecz gdy prędkość zwiększa się – głowa noszona jest dosyć nisko, niemal na poziomie łopatek. Górny odcinek ogona porusza się delikatnie, zgodnie ze zmianą kierunku ruchu psa.
Komentarz WJL: Nie jest prawidłowe jeśli pies idzie z głową skierowaną do góry lub w dół, jeśli grzbiet porusza się na boki, jeśli ogon mocno faluje na boki czy jeśli opada, warto wtedy sprawdzić kończyny przednie i tylne. 
Chód Korea Jindo Dog jest mocny i pewny. Plecy powinny pozostać jędrne i równe.

SZATA:

SIERŚĆ: Korea Jindo dog ma podwójny włos. Podszycie jest miękkie, gęste, jasnego koloru, wystarczające, by podtrzymywać włos okrywowy. Włos okrywowy jest sztywny i odstaje nieco od tułowia. W porównaniu z włosem na tułowiu, włos na głowie, kończynach i uszach jest krótszy, natomiast włos na szyi, kłębie, grzbiecie i zadzie jest dłuższy. Włos na ogonie i z tyłu ud jest dłuższy, niż na reszcie ciała.

Komentarz WJL: Rolą futra jest ochrona organizmu przez zimnem. Funkcję tę pełni pożądany podwójny włos składający się z okrywy włosowej i podszerstka. Niepożądany jest włos długi, kręcony, zbyt krótki oraz niezbyt gęsty włos wewnętrzny.

MAŚĆ: Maści Korea Jindo dog, to: rudo płowa, biała, czarna, czarna podpalana, wilczasta i pręgowana.

Nasz komentarz: Hwanggu – rudo płowe
Im mniej białych znaczeń oraz im głębszy i mocniejszy kolor sierści tym lepiej.

Komentarz WJL: Baekgu – białe
Psy Jindo są raczej białawe niż czysto białe. Uszy, ogon i tylne nogi są przeważnie kremowe. Jednakże czysta biel nie jest wadą. Niepożądany jest kolor kości słoniowej oraz nie preferowane są psy w całości białawe.

Komentarz WJL: Heukgu – czarne
Czarny pies wygląda na czarnego, ale pod słońce końcówki sierści są czerwonawe. Mogą mieć białe znaczenia na klatce piersiowej, końcówkach łap czy końcówce ogona, ale nie jest to pożądane.

Komentarz WJL: Heuggalsaeg – czarne podpalane
Kolor czarny powinien być w harmonii z podpalanym, który musi się znaleźć na policzkach, pod brodą, pod szyją, na brzuchu i po zewnętrznej stronie ogona. Chociaż zakres kolorów powinien być zharmonizowany jako całość, nie jest pożądana zbyt duża ilość podpalanego, białego lub brak kontrastu między kolorami.

Komentarz WJL: Jaegu – wilczaste
Niepożądany jest zbyt ciemny kolor lub zbyt wiele ciemnych odcieni.

Nasz komentarz: To umaszczenie nie ma jednego konkretnego wzorca i występuje w niezliczonej ilości wariantów kolorystycznych. Wilczastymi nazywane są niekiedy rozjaśnione czarne podpalane, a nawet rudo płowe z czarnym nalotem.

Komentarz WJL: Hogu – pręgowane
Kolory i odstępy między nimi powinny być harmonijne, a nie są takie jeśli jest zbyt dużo czarnego lub panterkowego koloru. 

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:

Wysokość w kłębie:
Psy: 50-55cm; idealnie: 53-54 cm.
Suki: 45-50 cm, idealnie 48-49 cm.
Waga:
Psy: 18-23 kg.
Suki: 15-19 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być́ uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
• Słabe umięśnienie.
• Zbyt ciężki lub delikatny kościec.
• Zgryz cęgowy.
• Nie stojące uszy.
• Opadający ogon, krótki ogon.
• Przesadne kątowanie.
• Prosty staw skokowy, krowia lub beczkowata postawa
kończyn tylnych.
• Długa szata lub krótka szata.
• Drobiący chód, szczudłowaty chód.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub wyraźna lękliwość.
• Wyraźne wady budowy lub zaburzenia zachowania.
• Zbyt duża lub zbyt mała wielkość.
• Przodozgryz lub tyłozgryz.
• Brak dymorfizmu płciowego.
• Brak więcej, niż 3 zębów.
• Brak pigmentu, albinizm.

Każdy pies, wykazujący wyraźne deformacje budowy i zaburzenia zachowania powinien być́ zdyskwalifikowany.
Samce muszą mieć́ dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.

*Komentarze pochodzą z koreańskiego wzorca rasy stworzonego przez Pana Woong Jong Lee, sędziego wszystkich ras FCI oraz przewodniczącego Komisji ds. wzorca rasy Korea Jindo Dog w Korea Kennel Federation (KKF).

 

Wykorzystywanie i kopiowanie treści oraz multimediów bez naszej zgody jest niedozwolone.